Το Ιράν οργάνωσε Αζέρικη Χεζμπολάχ με στόχο την πολιτική και εσωτερική αστάθεια του Αζερμπαϊτζάν

Αν και η Τεχεράνη είχε προσπαθήσει στο παρελθόν να εξάγει την επανάστασή της στο Αζερμπαϊτζάν, δεν είχε βρει ποτέ μεγάλη επιτυχία
https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/7042289_epikindyni-exelixi-iran-organose-azeriki-hezmpolah-me-stoho-tin
—————-
Το πιο έντονο πρόβλημα για τη Τεχεράνη, είναι η αυξανόμενη εγγύτητα του Ισραήλ με τα σύνορα του Ιράν μέσω των στρατιωτικών και πολιτικών σχέσεών του με το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο το Ιράν, νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, ήταν κατηγορηματικό ότι δεν θα το ανεχθεί και προειδοποίησε για τυχόν γεωπολιτικές αλλαγές στην περιοχή. Υπάρχει επίσης η ανησυχία για την ανάπτυξη συριακών μισθοφόρων που υποστηρίζονται από την Τουρκία στο Αζερμπαϊτζάν, η οποία ήταν μια εξέλιξη κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης πέρυσι.
Θα είναι εξαιρετικά πιθανό οι στρατιωτικές ασκήσεις του Ιράν κοντά στα σύνορα, μετά από κοινές πολεμικές ασκήσεις Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας-Πακιστάν τον περασμένο μήνα, να οδηγήσουν σε οποιαδήποτε κλιμάκωση που η σύγχρονη διπλωματία δεν θα μπορέσει να αμβλύνει. Ωστόσο, αν κρίνουμε από τη στρατηγική σκέψη και την εξωτερική πολιτική του Ιράν, τέτοιες επιδείξεις είναι ανεπαρκείς για να λειτουργήσουν αποτρεπτικά ή να προστατεύσουν τα ιρανικά συμφέροντα και τα σύνορά του από εχθρικά ξένα στοιχεία.
Τέτοιες εξελίξεις έχουν την τάση να επιφέρουν εσωτερική ανασφάλεια και πολιτική αστάθεια στη χώρα, πλούσια σε πόρους, δεδομένου ότι, παρά το γεγονός ότι είναι χώρα με πλειοψηφία Σιίτες, εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό κοσμική μετά από χρόνια σοβιετικής κυριαρχίας. Είναι επίσης κρίσιμο, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι στενός και σημαντικός σύμμαχος του Ισραήλ και αδελφικό έθνος με την Τουρκία.
Ορισμένα πρώην μέλη της AIP βρήκαν επίσης τον δρόμο τους στην Αζερική Χεζμπολάχ, η οποία υπάρχει στη χώρα από το 1993, με όπλα και χρηματοδότηση από το Ιράν και την οργάνωση Τζέις Αλλάχ, που ιδρύθηκε το 1995, και κάποτε σχεδίασαν επίθεση κατά της αμερικανικής πρεσβείας στο Μπακού.
Τα Ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, μερικές φορές συμπεριφέρονται περισσότερο σαν βλήματα κρουζ, χτυπώντας σε στόχο και αυτοκαταστροφικά. Αυτό τους δίνει αληθοφανή απαξίωση και ένα είδος ικανότητας να χτυπάνε μέσω αμυντικών μέσων και ραντάρ, χρησιμοποιώντας πιθανές επιθέσεις σμήνους μεγάλου αριθμού drones.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και άλλοι, πρέπει να επικεντρωθούν στην υπεράσπιση βασικών στρατηγικών περιοχών. Για το Ισραήλ, μια μικρή χώρα, η πρόκληση δεν είναι τόσο μεγάλη. Όμως τα drones μπορούν να χτυπήσουν δεξαμενόπλοια και επίσης τοποθεσίες φυσικού αερίου.
Οι δυνατότητες του Ιράν είναι γνωστές. Το ερώτημα είναι αν οι αντίπαλοί του θα βάλουν αρκετά πυραύλους, συστήματα ραντάρ και πυροβόλα για να καταρρίψουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο μέλλον ή θα προβλέψουν πού μπορεί να είναι ο επόμενος στόχος του Ιράν.