Δεν είναι σαφές αν οι αναγνωρίσεις από τρίτα κράτη Παλαιστινιακής κρατικής οντότητας εξυπηρετεί κάτι σημειώνει ο Καθηγητής Στρατιωτικών Σχολών, Συγγραφέας και Νομικός, Κύριος Ιωάννης Παπαφλωράτος. Στέλνει ένα συμβολικό μύνημα αλλά το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο και η λύση κρύβεται στην συνεννόηση των δύο πλευρών.
Θέλουμε ένα Παλαιστινιακό κράτος με τους κανόνες που θέλει η Χαμάς, με την επικράτηση ακραίων ισλαμικών θεωρείων διερωτάται ο Κύριος Καθηγητής που μιλάει παράλληλα τόσο για την ανθρωπιστική κρίση αλλά και την στάση που κρατούν η χώρα μας και η Τουρκία. Μεταξύ άλλων ο Κύριος καθηγητής σημειώνει,
Ήταν αναμενόμενη, είχε ουσιαστικά προαναγγελθεί εδώ και αρκετές ημέρες, θα λάβει χώρα στις 28 Μαΐου και είναι έρχεται σε συνέχεια της αναγνώρισης από κάποια άλλα κράτη κυρίως της ανατολικής Ευρώπης τα οποία και αυτά πιστεύουν ότι πρέπει να αναγνωριστεί κάποιο όπως πολύ σωστά επισημάνετε Παλαιστινιακό κράτος. Ως προς τα σύνορα του 67 αυτά είναι ανύπαρκτα, δεν υπάρχουν σύνορα του 67 υπάρχει μία γραμμή ανακωχής. Όταν έγινε ο πρώτος πόλεμος τη δεκαετία του 40 στα τέλη της δεκαετίας του 40 και αυτό επιβεβαιώθηκε με τη συμφωνία της Ρόδου του 1949 που είπε ότι τα τελικά σύνορα θα αποφασιστούν όταν δημιουργηθεί παλαιστινιακό κράτος. Άρα λοιπόν μιλάμε για κάτι που ουσιαστικά δεν υπάρχει, έχει όμως μια τεράστια συμβολική κίνηση προσπαθούν να ασκήσουν πίεση κάποια ευρωπαϊκά κράτη στην κυβέρνηση στο Τελ Αβίβ προκειμένου βασικά να μην προχωρήσει σε μία μεγάλης έκτασης επιχείρηση στη Ράφα διότι αυτό πιθανότατα θα συνεπάγεται μία ανθρωπιστική καταστροφή ε και πράγματι συσπείρωσε την κυβέρνηση στο Ισραήλ όχι όμως θα έλεγα στο βαθμό που συσπείρωσε η πρόταση του εισαγγελέα του διεθνούς πανικού δικαστηρίου για την έκδοση εντάλματος σύλληψης κατά του κυρίου Νετανιάχου και του κυρίου Γκαλάντ και τριών ηγετών της Χαμάς. Νομίζω ότι αυτή η κίνηση συσπείρωσε πάρα πολύ μία κυβέρνηση η οποία ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης ο κύριος Λαπίντ, ο ηγέτης της αντιπολιτεύσεως που δεν συμμετείχε σε αυτό το πολεμικό συμβούλιο είχε προαναγγείλει ουσιαστικά την οριστική ρήξη και ξαφνικά έρχονται αυτές οι δύο αποφάσεις και ανατρέπουν άρδην το σκηνικό. Φυσικά το Ισραήλ θα πάρει αντίμετρα και κάτι το οποίο μας πρέπει να μας ανησυχεί δεν αποκλείεται να προχωρήσει σε μί αναγνώριση της Καταλωνίας, ουσιαστικά και αυτό το προανήγγειλε ως προς την Ισπανία και επειδή ξέρετε πολύ καλά ότι εμείς έχουμε εδώ θέμα με την, με τις παρεμβάσεις της Τουρκίας στη μουσουλμανική μειονότητα της δυτικής Θράκης καλό θα είναι να είμαστε σε εγρήγορση, γιατί αυτό μας είχε ανησυχήσει και το 16 όταν είχε ξανανοίξει ο θέμα της Καταλωνίας.
Η Ελλάδα ξέρετε έχει ένα πολύ καλό όνομα έξω στους διπλωματικούς κύκλους γιατί, διότι ακριβώς εφαρμόζει μία εξωτερική πολιτική αρχών καμιά φορά ακόμα και πληγώνοντας, μειώνοντας το τη δική της θέση σε επίπεδο συμφερόντων και είναι πολύ σημαντικό ότι έχει κρατήσει μια αρχή, μια τέτοια αρχή η Ελλάδα είναι από τα λίγα κράτη παγκοσμίως γιατί λέμε τα αρνητικά της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας αλλά πρέπει να αναγνωρίζουμε και τα θετικά, επομένως νομίζω ότι τέτοιες δηλώσεις να κάνουμε το α ή το β, όχι, η Ελλάδα για συγκεκριμένους λόγγους έχει συμπτύξει έναν άτυπο άξονα με το Κάιρο και το Τελ Αβίβ και φυσικά με τη Λευκωσία αυτό δεν μπορεί να αλλάξει γιατί είναι πλέον πολυεπίπεδη η συνεργασία ταυτόχρονα είναι μία παραδοσιακή δύναμη φιλική προς τον Αραβικό κόσμο να μην ξεχνά ότι έχουμε και το πατριαρχείο στα Ιεροσόλυμα δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχνάμε ότι έχουμε λοιπόν και εκεί συμφέροντα και πρέπει να κρατούμε μία εξισορροπητική στάση, να μην κλείνουμε υπέρ ούτε της μίας ούτε της άλλης απόψεως όμως εν προκειμένω να μην ξεχνάμε ότι είναι μια κρίση, η οποία σοβεί πολλές δεκαετίες γιγαντώθηκε μετά την 7η Οκτωβρίου ακόμα έρχονται στο φως τα εγκλήματα τα οποία έγιναν, ακόμα υπάρχουνε όμηρο είναι πρωτοφανές να μιλάμε για 8 μήνες ομήρους αμάχους αθώους ανθρώπους οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με πόλεμο, να βρίσκονται στα χέρια της Χαμάς και να κακοποιούνται και βεβαίως από την άλλη πλευρά βλέπουμε τις αντιδράσεις επί του πεδίου του Ισραήλ και τον αριθμό των αμάχων και αυτό είναι πολύ αρνητικό για τη διεθνή κοινότητα,εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα ανθρωπιστικά να καθίσουμε αδρανείς προ αυτής της καταστάσεως, όμως είναι μια πολύ δύσκολη κρίση δεν μπορεί να ληθεί σε μια μέρα και αυτή η αναγνώριση μάλλον δεν βοηθάει, εάν δεν καθίσουν οι δύο πλευρές κάτω να συζητήσουν να βρουν μία συμφωνία η οποία θα είναι εφαρμόσιμη και θα γίνει σεβαστή και από τις δύο πλευρές παλαιστίνιους και ισραηλινούς τότε μονομερείς αναγνωρίσεις δεν νομίζω ότι βοηθούν
▶ Πηγή: Τρίτο Πρόγραμμα
___________________________
➜ Ακολουθήστε το κανάλι μας στο Twitter στο https://twitter.com/twsMZcYw21xxM2L
➡ Ακολουθήστε μας στα Facebook στο https://www.facebook.com/Μια-σταλιά-ιστορία-και-επικαιρότητα-348869346202180
___________________________
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο παρακάτω link
🎬 Subscribe : https://tinyurl.com/r9r92ktn