Ο Κύριος Ρούσσις κάνει μία εξαιρετική περιγραφή του γιατί το καθεστώς Άσαντ έπεσε σαν χάρτινος πύργος ενώ επίσης σημειώνει ότι ο μεγάλος χαμένος είναι το Ιράν που μεταξύ άλλων χάνει την έξοδό του στην Μεσόγειο
Μεταξύ άλλων ο Κύριος Καθηγητής σημειώνει,
Ε, πρώτον το καθεστώς Assad κατά τη διάρκεια κυρίως του της περιόδου του πατέρα του του Hafez Al Assad στηριζόταν σε ένα ιδιότυπο σε μία ιδιότυπη κοινωνική συμφωνία, ότι το καθεστώς θα παρέχει μια σχετική κοινωνική ευμάρεια ας το πούμε έτσι ε κυρίως όσον αφορά τις κοινωνικές υποδομές ε και ασφάλεια βεβαίως και από την άλλη μεριά θα ζητάει την πλήρη νομιμοφροσύνη του πληθυσμού. Όποιος δεν έμπαινε σε αυτό το πλαίσιο είχε να κάνει με μια άγρια και βάναυση καταστολή ε από την άλλη πλευρά αυτό όλο το, αυτό όλη η συμφωνία αν θέλετε κατέρρευσε και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και κατά και μετά τον εμφύλιο πόλεμο θα έλεγα ότι είχε αρχίσει να καταρρέει και πριν τον εμφύλιο πόλεμο και ίσως και για αυτό ήταν ένας από τους λόγους που έγινε ο εμφύλιος άρα λοιπόν, η Συρία ήτα είναι μία χώρα που βρίσκεται στα ερείπια δεν έχει αλλάξει τίποτα δεν έχει οικοδομηθεί τίποτα δεν υπάρχει οικονομία διότι η γεωργική οικονομία έχει καταστραφεί. τα πετρέλαια βρίσκονται στην κουρδική περιοχή και το μόνο το μόνο πράγμα που παρήγαγε αν θέλετε και έφερνε λεφτά ήταν το πολύ σκληρό ναρκωτικό Κάπταγκον, το ναρκωτικό αυτό με τη σειρά του οδηγούσε τη Συρία στο να γίνει, ή είχε γίνει ήδη ίσως ένα ναρκοκράτος δηλαδή ε το θέμα είναι ότι, άρα λοιπόν το Άσαντικο κράτος σάπιζε και από από τα μέσα δηλαδή ήταν σάπιο και από τα μέσα με κυρίως λόγω της διαφθοράς και της ενασχόλησής του με τη ναρκωτικά και τη μετατροπή του σε να ναρκοκράτος, δεν υπήρχε και τίποτα για τους πολίτες, όχι μόνο για αυτούς που ήταν ενάντια στον Assad αλλά και αυτούς που ήταν φιλικοί δηλαδή οι Αλαουίτες που είναι μια θρησκευτική κοινότητα από την οποία προέρχεται η οικογένεια Άσαντ δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι με αυτό που έβλεπαν γύρω τους, άρα οι στρατιώτες ακόμα και αξιωματικοί δεν είχαν κανένα λόγο να πολεμήσουν για το καθεστώς Assad υπό αυτές συνθήκες και για αυτό το καθεστώς κρεμόταν από μια κλωστή και και το δίχτυ αν θέλετε ασφαλείας αυτής της κλωστής ή αν θέλετε αλλιώς αυτοί που τον κράταγαν ήταν οι δυνάμεις κυρίως της Χεζμπολάχ του Ιράν και η αεροπορική κάλυψη της Ρωσίας όταν αυτοί οι παράγοντες αποσύρθηκαν δεν υπήρχε τίποτα να κρατήσει τον Άσαντ στο στο έδαφος δεν υπήρχε τίποτα στο κράτος της της Συρίας να τον κρατήσει, οι μισοί ήταν στο πούμε έτσι ένας μεγάλος αριθμός ασχολείτο αποκλειστικά με το Κάπταγκον, οι υπόλοιποι έλεγαν ότι ή βρισκόμαστε σε μια κατάσταση φτώχειας, ε που δεν, ε δεν υπάρχει κανένας λόγος να πολεμήσουμε για τον Άσαντ, και επίσης ότι πολλές από τις δυνάμεις του Άσαντ πρόκειται για τοπικές πολιτοφυλακές όχι για κανονικό στρατό ο οποίος ήταν, είχε δείξει το νομιμοφροσύνη του προς τον Assad λόγο συγκεκριμένων συμφερόντων, όλα αυτά τα συμφέροντα εξέλειπαν δεν υπήρχε κανένας λόγος να πολεμήσουν
▶ Πηγή: Πρώτο Πρόγραμμα
___________________________
➜ Ακολουθήστε το κανάλι μας στο Twitter στο https://twitter.com/twsMZcYw21xxM2L
➡ Ακολουθήστε μας στα Facebook στο https://www.facebook.com/Μια-σταλιά-ιστορία-και-επικαιρότητα-348869346202180
___________________________
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο παρακάτω link
🎬 Subscribe : https://tinyurl.com/r9r92ktn