https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/7051857_xananabei-fytili-ston-kaykaso-einai-i-georgia-o-epomenos-stohos
———–
Τα γεγονότα στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας είναι απλώς τα πια πρόσφατα σε μια μακρά λίστα παραδειγμάτων πώς οι Βρυξέλλες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις χώρες που χρησιμοποιούν τους πρόσφυγες ως όπλο ενάντια στην αποτυχημένη ηγεμονία της ΕΕ…
Για πολλούς σοφούς σχολιαστές που γνωρίζουν καλά την ΕΕ, οι σκηνές στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας ένιωθαν κάπως «déjà vu».
Για άλλη μια φορά, οι αποτυχημένες πολιτικές της ΕΕ όσον αφορά την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών – οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις είναι άμεσο αποτέλεσμα της υποστήριξης των δικτατόρων – γυρνάνε ”μπούμερανγκ” και χτυπούν τις Βρυξέλλες στα μούτρα. Ίσως η Λευκορωσία χρησιμοποιεί τους Σύρους πρόσφυγες ως εργαλείο για να αντεπιτεθεί στις Βρυξέλλες και στη λεγόμενη εξωτερική πολιτική της που βασίζεται σε κυρώσεις. Για τους δημοσιογράφους και τους αναλυτές που ηγούνται με αυτό το επιχείρημα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι πολλοί θα είναι υποστηρικτές του ίδιου του σχεδίου της ΕΕ και δεν μπορούν να δουν μια μεγαλύτερη εικόνα.
Η όλη κατάσταση μπορεί να συνοψιστεί στο παλιό αγγλικό ρητό «ο,τι σπέρνεις θερίζεις». Για δεκαετίες, ή σίγουρα από τότε που η ΕΕ μεταμορφώθηκε σε γεωπολιτικό παράγοντα μετά την υιοθέτηση της Συνθήκης της Λισαβόνας —η οποία υπογράφηκε στις Βρυξέλλες με περισσότερους από 120 «πρεσβευτές» σε όλο τον κόσμο και μια πιο ενισχυμένη αφήγηση εξωτερικής πολιτικής— έχουμε δει ένα τέτοιο δόγμα να προκαλεί πολλά περισσότερα προβλήματα στο μέλλον.
Οι προσφυγικές ροές δεν είναι κάτι καινούργιο. Και τα παιχνίδια που παίζουν οι φτωχότερες, πιο αδύναμες χώρες χρησιμοποιώντας τα, υπάρχουν επίσης εδώ και καιρό. Αλλά η ΕΕ πρέπει να κατηγορεί μόνο τον εαυτό της όταν επέτρεψε να εκβιαστεί από τον ”άτακτο” πρόεδρο της Τουρκίας που εκμαίευσε χρήματα από την ΕΕ για να μην τους επιτρέψει να φύγουν και να εισέλθουν στην ΕΕ από τα ελληνικά σύνορα. Αυτό ήταν ένα λάθος και έδειξε πόσο αδύναμο και αναποτελεσματικό είναι το εγχείρημα της ΕΕ καθώς αυτό που βλέπουμε σήμερα στα σύνορα της Πολωνίας έχει τις ρίζες του στη συμφωνία με την Τουρκία πριν από λίγα μόλις χρόνια.
Οι απειλές με κυρώσεις είναι πραγματικά το μόνο όπλο που έχει η ΕΕ.
Όμως, με την χαμηλότερη ανάπτυξη και μια εσωτερική πολιτική κρίση, που βλέπει χώρες όπως η Πολωνία να σκέφτονται τακτικά την ιδέα ότι το έργο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης δεν αξίζει τον κόπο, ορισμένοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι οι κυρώσεις είναι κούφιες απειλές που ξεστομίζονται από μια «τίγρη χωρίς δόντια».