https://www.pentapostagma.gr/kosmos/mesi-anatoli/7036368_apelpismenos-soyltanos-i-toyrkia-thysiazei-tin-moysoylmaniki-adelfotita
——–
ΗΤουρκία αντιμετωπίζει ουσιαστικό πρόβλημα στην αποκατάσταση των σχέσεων της με τις αραβικές χώρες, με έναν από τους κυριότερους λόγους να αποτελεί η στήριξη της στη "μουσουλμανική αδελφότητα"
Στο πλαίσιο αυτό προβαίνει σε ενδελεχή ανάλυση, σε άρθρο της η Ksenia Stevlova στην "Media Line" πρόσφατα, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Παραμένει ασαφές, πώς η Άγκυρα θα μειώσει την υποστήριξή της στην Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου, καθώς προσπαθεί να επιδιορθώσει τις σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο.
Παρά τις προσπάθειες προσέγγισης με τους περιφερειακούς αντιπάλους, η Αδελφότητα καθώς και η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στη Λιβύη και τη Συρία, θα αποδειχθούν ζητήματα που είναι δύσκολο να επιλυθούν.
Η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κοιτάζει επενδυτικές ευκαιρίες σε αραβικά κράτη με επιρροή, τα οποία ήταν σε αντίθεση με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, ένα πανισλαμιστικό πολιτικό κίνημα που διαθέτει δίκτυα σε όλη τη Μέση Ανατολή.
Τα ΗΑΕ, οι σύμμαχοί του στον Κόλπο, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος θεωρούν την "μουσουλμανική Αδελφότητα" ως τρομοκρατική οργάνωση, ενώ υπό την κυριαρχία του Ερντογάν η Τουρκία άνοιξε τις πόρτες της σε μέλη της παράνομης ομάδας μετά την αποπομπή του ηγέτη της Μοχάμεντ Μόρσι τον Ιούλιο του 2013.
Τα τελευταία χρόνια, η Άγκυρα σιγά-σιγά πείστηκε ότι αυτή η κατακερματισμένη αντιπολίτευση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που βρίσκεται στην εξορία, ήταν «ένα χαμένο ατού που δεν μπορούσε πλέον να χρησιμοποιηθεί για να εκφοβίσει τον Αιγύπτιο πρόεδρο», σύμφωνα με τον Haisam Hassanein, αναλυτή πολιτικής και πρώην συνεργάτη στο Ινστιτούτο Ουάσινγκτον για την Πολιτική στην Μέση Ανατολή.
Οι οικονομίες της Σαουδικής Αραβίας, του Εμιράτου και της Αιγύπτου έχουν επίσης χτυπηθεί από την αρχή της πανδημίας και οι δεσμοί με την Τουρκία θα μπορούσαν να διευκολύνουν την ταχύτερη ανάκαμψη, είπε ο αναλυτής.
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι επιχειρείται ουσιαστική αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής αναφορικά με το θέμα στήριξης της "μουσουλμανικής αδελφότητας".
Πρώτο σκαλοπάτι για την Τουρκία θα είναι η αύξηση της οικονομικής συνεργασίας και των επενδύσεων με τις παραπάνω χώρες, για να ακολουθήσει μετά η πολιτική και κυρίως στρατιωτική συνεργασία της με αυτές.
Προσοχή, και οι τρείς αυτές χώρες, είναι σύμμαχες με την Ελλάδα και αυτό προσπαθεί να αποδομήσει σταδιακά η Τουρκία.
Τα παραπάνω έχουν πολύ μεγάλη σημασία για την Τουρκία, η οποία βάλλεται πανταχόθεν ώστε να εγκαταλείψει στρατιωτικά τη Λιβύη, από ΟΗΕ-ΗΠΑ-Αραβικό Σύνδεσμο-ΕΕ-Λιβύη.
Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για την Τουρκία, η οποία αντιλαμβάνεται ότι αν τελικά εξωθηθεί από όλους να εγκαταλείψει τη Λιβύη στρατιωτικά, αυτό θα ισοδυναμεί με καταστροφή της θεωρίας της "Γαλάζιας πατρίδας", η οποία θα βυθιστεί άδοξα για την ίδια στα νερά της Μεσογείου.